DEMOCRACY & NAZI ISRAEL

Without any remorse the Zionist hordes in Israel are killing and imprisoning Palestinians, demolishing their homes and confiscating their land. Meanwhile the western media are shamelessly selling pro Israeli and anti Palestinian, anti Muslim stories to keep people ignorant of what is really going on behind walls of Apartheid in Israel. Western cries for justice, democracy and peace and their pride in technological and social advances have become a farce in face of the gross inhumanity of Israeli warcrimes. Governments in the UK, USA and EU are openly supporting blatant and undeniable Israeli crimes against humanity. While using the concept of democracy as a yardstick to measure and beat other countries, Zionism has effectively infiltrated all systems of western power and is not democratic in any way. On the contrary the Zionist concoction Israel is a perfect example of institutional Apartheid and Racist injustice. Silencing of opposition in a mock democracy is daily practice in Israel. Israel is unable to hide its systematic daily assassinations and maiming of Palestinians depriving them of basic human rights. The illusions of freedom and democracy in Israel evaporate without financial and military aid from Zionists in the USA, EU, UK and Eastern Europe. Zionist aggression could be rooted out easily if only Nazism had not been allowed to blossom in EU,UK,USA & Eastern Europe. The real enemy of world peace is ZIONISM is ISRAELI NAZISM.

Nazi Israel en Nazi Germany have the dream of a racist white state in common.

CUTTHROAT REALITY

There is a certain customer who does not need to get into programming in the traditional style and does not want to be bombarded with appetizing offers to upgrade and improve all intricacies of web life or computing excellence. The 'live today dead tomorrow' culture on social media is enhanced by the

cutthroat fast pace competition and the demands to produce yet another multi billion dollar success, against all the odds.

This certain type of customer of hotmail, Face Book, Google plus and Google mail does not want to be crushed in the wheels of multi billion dollar greed or political interests but only needs to be served and treated like the hardly known customer who has a right to get served according to modern standards. Has the standard become cutthroat inhumanity so fast?

Invading hosts, ghosts, thieves, murdering officials and high tech bone crushers are all having a feast when this type of "ordinary" customer of social media, the web and game centers, tries to "make friends" or find "a way" in the maze of available options.

Hackers, haters, spies and other fully equipped and expert users of the web and social media can smell a certain type of good humored ignorant or well wishing unprotected web walker from afar. The identities, the projects, the well written contributions and the good ideas are filtered or grabbed at will and distributed to enhance multi billion dollar profit making media tycoons and IT super tech mega machines. The idea that the individual can protect him or herself without drawing attention to him or herself is an illusion, since the moment anyone succeeds in protection him or herself this means another upgrade in some realm will be materializing and translated into hard coins for someone else. The certain type of un-expecting web user will discover that every attempt of an individual web user to be good at protecting what he or she does will eventually lead to some form of massive attack on content, network, relations and output.  In the worst case scenario people have already been cornered, bullied and isolated or tortured to the point of imprisonment or suicide. The web and its products are just as unsafe as the average village road in occupied Palestine. It is safe to say that the Zionist hatred has crept into the web as easily as ISIS murderers could creep into Syrian Yarmouck refugee camp to attack Palestinians.

The web surfers, web walkers, web crawlers and web speed lane riders all have one thing in common, they are looking for that special experience which you can only find on the web. In that electronic meta world where the dividing lines between what is real and what is not are dissolving faster than the toxic salts in desalinated water reservoirs in Gaza. The cutthroat reality on the battlefield is sugar coated by designers and wealthy media tycoons who reframe our windows and peep holes to make us forget the blood gushing at the other side of the mirror in front of us.

Martha Tjoe Nij

SLAPENDE RIJK

In schril contrast met kinderen die in hun slaap worden gedood door nachtelijke bombardementen op hun huizen, worden wapenproducenten slapend rijk in dit tijdperk van bewapeningswedloop en 'smart'regime changes. USA, Groot Brittanie, Israel en Frankrijk zijn de grootste wapen producenten in de wereld die miljarden winst maken op het vernietigen van onschuldige burgers in Gaza , Iraq, Syrie, Yemen en Lybie.

Het is niet zo lang geleden dat duizenden mensen wereldwijd hun stem lieten horen en een einde eisten aan de Israelische Apartheid en onrechtmatige bezetting van Palestijns grondgebied. De vele resoluties die door de Verenigde Naties zijn aangenomen qualificeren Israel immers als een overtreder van internationale wetten. Vandaag de dag worden onder het toeziend oog van de Verenigde Naties dagelijks grove mensenrechten schendingen door Israel gepleegd in bezet Palestijns gebied.

Het lijkt haast onmogelijk om ook maar iemand in beweging te brengen om een eind te maken aan de genocide welke in het Midden Oosten onder auspicien van de USA  Groot Brittanie, Israel, Frankrijk,  Duitsland, Saudi Arabie, Qatar, Italie en Verenigde Arabische Emiraten wordt uitgevoerd.

Lijkt is hierbij het sleutelwoord. want dankzij de inzet van vele Palestijnse en internationale organisaties is de Boycott Sanction Divest beweging groeiende en in staat gebleken het oppermachtige Israel in het hart te treffen. De duizenden die wereldwijd weigeren Israelische producten te kopen laten weten dat het Israelisch beleid ongewenst is en dragen door een vreedzame protestactie bij aan de onafwendbare val van het het Israelische Apartheids regime.

Omdat het de hightech veiligheids systemen welke door de Israelische overheid worden ingezet , niet langer lukt om de waarheid weg te poetsen of uit beeld te houden, ontdekken steeds meer mensen hoe het Israelische Apartheidsysteem medogenloos racisme  bij wet propageert en naleeft.

In strijd met het internationaal recht worden Palestijnse burgers in Palestina  gearresteerd , gemarteld en standrechtelijk geexecuteerd op grond van racistische wetgeving in Israel. Alsof  de wereld een groot oefenterrein is geworden voor het Israelische militair industrieel complex, worden nieuwe high tech  bewakings producten eerst getest op de al  meer dan 4 decennia lang illegaal bezette en getormenteerde Palestijnse bevolking.

De verkoop van phosphor bommen,met mitrailleurs en raketten bewapende drones evenals de opleiding en training van politie, militair en bewakings personeel door Israel, levert een wereldwijd  netwerk op van door de staat gesanctioneerde  buiten parlementaire geldstromen en wapenhandel.

Omdat wapens nu eenmaal gebruikt moeten worden om wat op te kunnen  leveren moeten er dus conflcten worden gecreeerd die liefst voordurend vragen om meer wapens.  De gedachte dat oorlogen snel tot een vredig einde kunnen worden gebracht staat dus lijnrecht tegenover de behoefte van wapen producenten aan slagvelden waar hun wapens aan de man worden gebracht.

Waar het lijkt alsof Israel vrede wil in Palestina blijkt uit een grondige analyse datjuist het aanhoudende conflict met een ongewapende geisoleerde bevolking vruchten afwerpt waar Israel geen nee tegen kan zeggen.

Immers het is juiste de ervaring die Israel opdoet bij het met geweerloop bedreigen en doden van onschuldige Palestijnse burgers, die vastgelegd wordt door militaire deskundigen en verkocht wordt als strategisch militaire aanpak van ongewapende dan wel gewapende groepen en personen.

Het wereldwijde  toenemend gebruik van militair wapen arsenaal in politie  korpsen en de meervoudige dagelijkse executies van onschuldige burgers door militairen en politie agenten wereldwijd is geen geheim meer. Het is een direct resultaat van de toespassing van Israelische ‘beveiligings’ tactieken gericht op het onderdrukken van grote groepen mensen die om wat voor reden dan ook niet het gedrag vertonen dat door de gewapende bezetters wordt geeist.

 Israel heeft zich sterk gemaakt voor racisme en meedogenloze genocide welke het meest in het oog springt in de martelingen die kinderen en minderjarige Palestijnen ondergaan in Israelische gevangenissen . De concentratiekampen voor zwarte Joden en Afrikaanse vluchtelingen zijn levend bewijs van de genadeloze Zionistische versies van de Nazi werkkampen.

De wapens leveren geld op, het tarten, martelen en doden van burgers levert ervaring op, het gaat uiteindelijk om winst in alle opzichten. De zionistische heerser wil als olicharch de controle onder geen beding verliezen. De roof en onrechtmatige toeeigening van grondstoffen, land en menselijke kracht is met geavanceerde wapens heel goed te vertalen naar onmeteljke rijkdommen voor enkelen die nooit slapen in tot doelwit verklaarde gebieden.

Het is geen toeval dat de oorlogsmisdadiger Dick Cheney die duizenden de dood in joeg in Iraq, vandaag aktief betrokken is bij de roof van Syrische grondstoffen in de door Israel bezette Golanvlakte. Dick Cheney verdient een flinke duit als commissaris van het bedrijf dat de olieboringen en raffinage voor zijn rekening neemt in bezet Syrisch gebied. De onrechtmatige afkondiging door President Donald Trump dat de illegaal bezette Golan vlakte door de VS erkend wordt als Israelisch bezit is goed nieuws voor Cheney die ook als aandeel houder van de wapen producent Halliburton miljarden winst boekt aan verkoop van raketten die op Palestijnen,Iraqi,Syriers,Lybiers en Yemeni worden afgevuurd. Cheney is slechts een van de meer in het oog springende misdadigers die bloedgeld verdienen aan het leed van duizenden onschuldige mensen.

De duizenden stemmen die riepen om beeindiging van Apartheid en Occupatie zullen zich dus niet alleen moeten beschermen tegen de israelische aanvallen vanuit hun  militaire en politie korpsen maar zullen de moed moeten hebben om bestuurders erop te wijzen dat de roep om verandering geen loze kreet is maar een dwingende eis.

SINGI NETI IN THALIA WAS EEN FEEST

 De viering van 180 jaar Thalia werd Zondag 7 Mei een waar feest met Surinaamse artiesten die de Singi Neti  tot een onvergetelijke voorstelling maakten waar wij trots op kunnen zijn. 
Het programma werd gepresenteerd door Alida Neslo die het publiek attendeerde  op de herkenning die wij voelen bij het horen van rouwliederen en het onderscheid maakte  tussen Bari wan Singi en Singi wan Singi. Neslo inspireerde Marcha Reumel om een 'Dede Oso suite ' te maken, wat resulteerde in een voorstelling die verschillende processen tussen leven en dood muzikaal aan de orde stelt. In een feest van herkenning zongen en speelden  Surinaamse  close harmony vocalisten, bazuinkoor blazers en een jeugdige ritme sektie een aantal door Reumel geselecteerde  klassieke treur-,  rouw - en feest liederen . De kwaliteit en professionaliteit van de vocalisten en   instrumentalisten  was hoog  hoewel volgens Reumel nog veel meer uit de  groep te halen valt als men langer kan samenwerken. Dankzij oude muzikale rotten in het vak  zoals Guno Gemerts, Roy Lieuw On, Marlon Vakkers en Edward Morgenstond ,die menig  Dede oso met koraal muziek opluisterden, en  jonge toppers zoals tenor Luciano Pregers, skratyi speler Dino Brasdorp , drummer Biko Zeewijk en trompettist Stephan Apianai van het Conservatorium, kreeg het publiek  een verrassende selectie van talent voorgeschoteld. Onder hoog tempo werd een  goodie bag aan liederen gepresenteerd die uit volle borst werden meegezongen en varieerden van  gospel tot jazz  naar kawina klassiekers , Gado na wan bun Gado, When the Saints go marching in, Wi de begi Aisa, Mi na wan watra Ingi en nog veel meer  werden door het speciaal voor deze gelegenheid  bijeengebracht ensemble voortreffelijk vertolkt.  De stemmen  van sopraan Patricia Pocornie ,bekend van 'Glori fu Kresneti',  Dwight Seedorf, bas, Humprhry Koulen ,tenor, Jose Parami  bariton ,bekend van de formatie Humphry and friends  en tenor Patrick Nieveld klonken als één stem in close harmony op top nivo. De non stop muzikale show duurde ruim een uur en Alida Neslo daagde het publiek tenslotte uit om mee te dansen op het podium . Het publiek in het half gevulde Thalia nam de uitdaging aan en zong en danste mee, luid hoereeeh roepend  om Thalia te feliciteren. De Singi Neti voorstelling etaleerde een multiculturele schat aan waardevolle liederen die wij bewust of onbewust herkennen als ons cultureel erfgoed . De artiesten hebben in een strak minimalistiche decor en heldere belichting de kans gehad van de regie om te schitteren. Hun close harmonies werden tot in de puntjes uitgevoerd  met  Surinaamse  koperblazers aan hun zij  die ons land op elk international podium waardig kunnen vertegenwoordigen. Terwijl het publiek ben Bari den Singi puru werd op het podium zangkunst van hoogstaand nivo geleverd dat soms tot tranen toe roerde en op andere momenten voor kippevel zorgde omdat de herinnering aan de dood en het afscheid van geliefden op de gezichten de lezen was bij het horen van Odi Kownu.  Bij het zien van de dansiman futu van de zangers kwam de herinnering aan de modo futu van de drageman die de doodskist dansend wegdroegen terug. Voorzangeres Pocornie die 'Wi de begi Aisa' bij de start zong kwam aan het eind in een prachtig rood kostuum terug om  de kawina klassieker 'Mi na wan Watra Ingi' te zingen. De solisten Stephan Apiani op trompet en drummer Biko Zeewijk van het Conservatorium oogstten gejuich  en applaus van het publiek met hun indrukwekkende moderne  interpretaties van de oude liederen. De voorstelling verdient uit te groeien tot een breed gedragen requiem van  troost en rouw liederen met alle etnische  nuances die de Surinaamse cultuur rijk is. Alida Neslo en Marcha Reumel hebben met dit team een gouden troef in handen  waarmee op Nationale en Internationale podia gescored zal worden. Het oudste theater van het Caribisch gebied heeft met deze voorstelling weer eens bewezen dat Thalia nog steeds aan oud en jong de kans biedt om te schitteren en dat is zeker een felicitatie waard.

Martha Tjoe Nij 

.

SOEKTSA BOSKOPU REVISITED

This edition of SOEKTSA BOSKOPU  has more information  about the Republic of Suriname and invites the readers to learn more about one of the greenest countries in the world and the smallest on the Latin American continent.

The National Assembley has picked up the debates about Suriname's new anti corruption law and the Governor of the Surinaamse Bank has stepped up his efforts to de-dollarize the Surinamese economy. Several initiatives were taken last year to raise awareness about climate change and the conscious use of water, electricity and other natural resources. 

Our national telecommunications company Telesur has promised it will incorporate green thinking in its operations in the interior rainforest of Suriname.

The stubborn refusal of some members of the opposition to cooperate and join forces in the political arena to help Suriname solve its economic problems, does not stop the ruling Bouterse/Adhin government to implement fundamental restructuring of government  institutions.  

In the field of  education an attempt to get teachers to strike and consequently disrupt the educational proces more or less failed in 2016. In the police forces  and  at the ministry of finance serious re-evaluation of goals and operations  is monitored by government officials and international experts. 

Suriname was not spared its share of trouble in the  economic field with bauxite and oil prices dropping globally. Even efforts to earn from gold ore initially did not supply the foreign currency needed to keep the economy growing but are fortunately starting to yield results. 

In every country where government loans are accompanied by austerity measures,  low income groups and poor suffer. This also goes for Suriname where the rich are getting richer. 

In reality Suriname is a very rich and green country, rich in natural resources with 80% of its territory covered by rainforest. However, the sharing of wealth and distribution of resources is still not organized  on the basis of equal sharing. In a courageous and conscious effort to boost the national morale and inspire next generation Surinamese, the government and private enterprises have spread their wings into the Caribbean and Latin America  where new forms of cooperation and export opportunities are prospected and developed. Suriname is on the right track in 2017 and seems to have overcome the worst  economic and political crises  on its way to growth after gaining independence in 1975. 

Contrary to mostly European based anti propaganda , the promotion of a positive image of Suriname and development of a growing tourism industry are high on the national agenda.
To improve its services and have a clear view of what tourists need and find in Suriname the National Tourism operators have joined forces with the Statistics bureau to systematically  gather and analyze data which are relevant for the Tourism industry.  More and more regional guests are discovering Suriname as a tourist destination and Dutch, German, Belgian tour operators have continued to serve their customers who not only want sun and sea but also culture and rainforest experiences. Suriname is transforming from a Europe oriented nation to a Caribbean Nation with Latin America ties.
 The biggest change however takes place in the field of diversification efforts on all economic levels. Suriname used to be the producer of sugar, coffee and cocoa at the time of slavery and has to modernize its agriculture and trade endeavors to increase production and exports. SOEKTSABOSKOPU is a platform where the reader can learn bit by bit about Suriname and its development.

Martha Tjoe Nij

Misgunst in Saramacca

Hoe zal het geweest zijn in 1811 voor de tot slaaf gemaakten, en hun   slavenhouders om te wonen op de Plantage Misgunst aan de Saramacca Rivier ? De namen van de 11 tot slaaf gemaakte mensen die in 1811 op Misgunst woonden en werkten zijn nog verborgen in het verleden. 

Johanna Muntz, de dochter van een hoge koloniale politie ambtenaar, wordt in de Surinaamse Almanac van 1811 vermeld als eigenaar van Plantage Misgunst. Wijert Beeldsnijder  en zijn uit Friesland afkomstige echtgenote Johanna Muntz hadden  goede banden met gouverneur Juriaan François  Friderici die in de periode 1797 -1801, 260 gronden aan de linker-  en rechter oever van de Saramacca Rivier liet verkavelen . Wijert kwam uit Curaçao waar de familie Beeldsnijder fortuin maakte met de distributie van tot slaaf gemaakte mensen naar plantages in het Caraibisch Gebied. Hij was in Suriname  directeur van Plantage Friderici's Gift aan de rechter oever van de Saramacca Rivier en bezat ook percelen in de Georgestraat in  wat nu bekend staat als het inheems dorp Columbia aan de Misgunstweg in Saramacca.  In Nederland waren leden van de familie  Beeldsnijder hoge ambtenaren in dienst van de Verenigde Oost Indische Compagnie en de West Indische Compagnie en als zodanig nauw  verbonden met de TransAtlantische slavenhandel en slavernij. Wijert's neef was gouverneur  Wolphert Beeldsnijder Matroos  die in Suriname bij de tot slaaf gemaakte Betje van Beeldsnijder een tweeling verwekt die de bron is van de familie Matroos in Suriname. Een van de nazaten van de tweeling is mijn overgrootvader Johan François Matroos. Hij was de zoon van  Helena Petronella Matroos, en de vader van mijn grootmoeder Antoinette Francoise Johanna Matroos.  Antoinette huwde met Hendrik Jan Tjoe Nij die in 1940 eigenaar wordt van 1/8 deel van de Plantage Misgunst in Saramacca. Wie anno 2016 richting Groningen rijdt vanaf Uitkijk komt links van de weg de Hendrik Jan Tjoe Nijweg tegen op Plantage Misgunst. Tijdens een kleine ceremonie in de 70-er jaren  van de vorige eeuw waarbij  zelfs een traan viel, onthulde mijn vader  Ferdinand Tjoe Nij   het eerste houten naambord van de weg die naar zijn vader Hendrik Jan Tjoe Nij is genoemd.   De weg geeft niet alleen  toegang tot bewoonde percelen maar ook  tot het Misgunst Jungle Pad dat speciaal is opengekapt  door de Stichting SOEKTSA om Eco toerisme te ontwikkelen op Misgunst. De avontuurlijke bezoeker van Plantage Misgunst kan nu onder begeleiding van een gids een wandeling maken op het Misgunst Jungle Pad en oog in oog komen met het regenwoud van Saramacca. De wandeling vertrekt vanaf Plantage Misgunst en duurt anderhalf tot twee uur. Het is intensief, glibberen, klimmen en kruipen over of onder takken als er omgevallen bomen liggen en je gaat in onbewoond gebied dus geen winkels on the road. Het is een wandeling voor fitte en gezonde mensen die van avontuur houden en niet bang zijn voor muskieten, slangen, spinnen en mieren en met een beetje geluk oog in oog komen te staan met apen, bosvarkens, tijger , miereneter en luiaard.. Sighting van loslopend wild is niet gegarandeerd. Door het hoge pure zuurstof gehalte kan je 'high' licht in het hoofd worden en een dag na de wandeling nog slaperig zijn. Het Misgunst Jungle Pad biedt bezoekers de kans het oerwoud van Saramacca van dichtbij te ervaren op nog geen uur rijden van Paramaribo. Afhankelijk van de wens van de bezoekers kan de wandeling korter zijn en gecombineerd worden met een bezoek aan een inheems dorp en Fort Groningen. Het SOEKTSA jungle Survival Camp pakket geeft de bezoekers de kans ook een nacht in de jungle te overnachten in een hangmat. Close encounter with nature in its rainforest purity is nog mogelijk in Saramacca op Misgunst. De bezoekers worden begeleid door een gids of survival trainer tijdens hun jungle walks. Van het pad dwalen kan ernstige verdwaling tot gevolg hebben voor toeristen die niet bekend zijn met het terrein. It ain't an ordinary walk in the park, it is an encounter with the rainforest. Ik vraag mij af of de witte eigenaren ooit gedurfd hebben om het regenwoud op Misgunst van dichtbij mee te maken. 
De inheemse Arowakken en Kalinya  die oorspronkelijk in Saramacca woonden kennen  het oerwoud goed en kunnen hun weg zonder hulp vinden. De moderne toerist zal onherroepelijk verdwalen zonder de hulp van lokale gidsen. 

Martha Tjoe Nij

Suriname adjusting to austerity measures

Suriname is adjusting to the new austerity measures which are part of the deal the Surinamese government made with the  International Monetary Fund to cope with the economic crisis which mainly affects the middle class families and the poor .

In a climate of uncertainty and daily price hikes in stores the population is confronted with newly imposed education fees for all levels of education on top of increased prices of electricity and water.

In an attempt to accommodate the lower income groups and the sick and elderly the government has implemented a distribution system to supply registered families or individuals with basic food packages.

Meanwhile  in increased criticism from opposition both in the ruling National Democratic Party and in oppositional political parties  in the National Assembly, the government  is asked to step up its efforts to curb corruption and criminality. 

Furthermore the recent  government decision to order the cessation of the legal proceedings against President Bouterse, fueled the  debate about he role of the judiciary in the context of an  independent  State,  Church and Judiciary and  has prompted the coalition party DOE to end its cooperation with the ruling National Democratic Party, It is unclear if  the minister of Natural resources  and energy who is affiliated to DOE  will step down too, since he was not ordered to step down by President Bouterse.  In a positive turn of events the austerity measures have triggered a sharp decline of energy usage and have made people more aware of their energy bills and their control over how much energy they use . This is not only positive for their electricity bills but also for the environment.

It can not be denied that efforts to diversify Suriname's  economic output are hampered by the austerity measures but  on the other hand    creativity  of  especially young Surinamese  has  not only increased regional cooperation but has also opened up new avenues for Suriname's creative industries. Also  tourism in Suriname is receiving more attention as economic source for recovery of our economy. Efforts are stepped up to upgrade the Surinamese tourism industry , especially for tourists who are looking for nature and  culture, which are both in abundance in Suriname. Meanwhile times are relatively hard for some and the rich are still getting richer , also in Suriname.

Martha Tjoe Nij

2016