Hoe zal het geweest zijn in 1811 voor de tot slaaf gemaakten, en hun slavenhouders om te wonen op de Plantage Misgunst aan de Saramacca Rivier ? De namen van de 11 tot slaaf gemaakte mensen die in 1811 op Misgunst woonden en werkten zijn nog verborgen in het verleden.
Johanna Muntz, de dochter van een hoge koloniale politie ambtenaar, wordt in de Surinaamse Almanac van 1811 vermeld als eigenaar van Plantage Misgunst. Wijert Beeldsnijder en zijn uit Friesland afkomstige echtgenote Johanna Muntz hadden goede banden met gouverneur Juriaan François Friderici die in de periode 1797 -1801, 260 gronden aan de linker- en rechter oever van de Saramacca Rivier liet verkavelen . Wijert kwam uit Curaçao waar de familie Beeldsnijder fortuin maakte met de distributie van tot slaaf gemaakte mensen naar plantages in het Caraibisch Gebied. Hij was in Suriname directeur van Plantage Friderici's Gift aan de rechter oever van de Saramacca Rivier en bezat ook percelen in de Georgestraat in wat nu bekend staat als het inheems dorp Columbia aan de Misgunstweg in Saramacca. In Nederland waren leden van de familie Beeldsnijder hoge ambtenaren in dienst van de Verenigde Oost Indische Compagnie en de West Indische Compagnie en als zodanig nauw verbonden met de TransAtlantische slavenhandel en slavernij. Wijert's neef was gouverneur Wolphert Beeldsnijder Matroos die in Suriname bij de tot slaaf gemaakte Betje van Beeldsnijder een tweeling verwekt die de bron is van de familie Matroos in Suriname. Een van de nazaten van de tweeling is mijn overgrootvader Johan François Matroos. Hij was de zoon van Helena Petronella Matroos, en de vader van mijn grootmoeder Antoinette Francoise Johanna Matroos. Antoinette huwde met Hendrik Jan Tjoe Nij die in 1940 eigenaar wordt van 1/8 deel van de Plantage Misgunst in Saramacca. Wie anno 2016 richting Groningen rijdt vanaf Uitkijk komt links van de weg de Hendrik Jan Tjoe Nijweg tegen op Plantage Misgunst. Tijdens een kleine ceremonie in de 70-er jaren van de vorige eeuw waarbij zelfs een traan viel, onthulde mijn vader Ferdinand Tjoe Nij het eerste houten naambord van de weg die naar zijn vader Hendrik Jan Tjoe Nij is genoemd. De weg geeft niet alleen toegang tot bewoonde percelen maar ook tot het Misgunst Jungle Pad dat speciaal is opengekapt door de Stichting SOEKTSA om Eco toerisme te ontwikkelen op Misgunst. De avontuurlijke bezoeker van Plantage Misgunst kan nu onder begeleiding van een gids een wandeling maken op het Misgunst Jungle Pad en oog in oog komen met het regenwoud van Saramacca. De wandeling vertrekt vanaf Plantage Misgunst en duurt anderhalf tot twee uur. Het is intensief, glibberen, klimmen en kruipen over of onder takken als er omgevallen bomen liggen en je gaat in onbewoond gebied dus geen winkels on the road. Het is een wandeling voor fitte en gezonde mensen die van avontuur houden en niet bang zijn voor muskieten, slangen, spinnen en mieren en met een beetje geluk oog in oog komen te staan met apen, bosvarkens, tijger , miereneter en luiaard.. Sighting van loslopend wild is niet gegarandeerd. Door het hoge pure zuurstof gehalte kan je 'high' licht in het hoofd worden en een dag na de wandeling nog slaperig zijn. Het Misgunst Jungle Pad biedt bezoekers de kans het oerwoud van Saramacca van dichtbij te ervaren op nog geen uur rijden van Paramaribo. Afhankelijk van de wens van de bezoekers kan de wandeling korter zijn en gecombineerd worden met een bezoek aan een inheems dorp en Fort Groningen. Het SOEKTSA jungle Survival Camp pakket geeft de bezoekers de kans ook een nacht in de jungle te overnachten in een hangmat. Close encounter with nature in its rainforest purity is nog mogelijk in Saramacca op Misgunst. De bezoekers worden begeleid door een gids of survival trainer tijdens hun jungle walks. Van het pad dwalen kan ernstige verdwaling tot gevolg hebben voor toeristen die niet bekend zijn met het terrein. It ain't an ordinary walk in the park, it is an encounter with the rainforest. Ik vraag mij af of de witte eigenaren ooit gedurfd hebben om het regenwoud op Misgunst van dichtbij mee te maken.
De inheemse Arowakken en Kalinya die oorspronkelijk in Saramacca woonden kennen het oerwoud goed en kunnen hun weg zonder hulp vinden. De moderne toerist zal onherroepelijk verdwalen zonder de hulp van lokale gidsen.
Martha Tjoe Nij
Johanna Muntz, de dochter van een hoge koloniale politie ambtenaar, wordt in de Surinaamse Almanac van 1811 vermeld als eigenaar van Plantage Misgunst. Wijert Beeldsnijder en zijn uit Friesland afkomstige echtgenote Johanna Muntz hadden goede banden met gouverneur Juriaan François Friderici die in de periode 1797 -1801, 260 gronden aan de linker- en rechter oever van de Saramacca Rivier liet verkavelen . Wijert kwam uit Curaçao waar de familie Beeldsnijder fortuin maakte met de distributie van tot slaaf gemaakte mensen naar plantages in het Caraibisch Gebied. Hij was in Suriname directeur van Plantage Friderici's Gift aan de rechter oever van de Saramacca Rivier en bezat ook percelen in de Georgestraat in wat nu bekend staat als het inheems dorp Columbia aan de Misgunstweg in Saramacca. In Nederland waren leden van de familie Beeldsnijder hoge ambtenaren in dienst van de Verenigde Oost Indische Compagnie en de West Indische Compagnie en als zodanig nauw verbonden met de TransAtlantische slavenhandel en slavernij. Wijert's neef was gouverneur Wolphert Beeldsnijder Matroos die in Suriname bij de tot slaaf gemaakte Betje van Beeldsnijder een tweeling verwekt die de bron is van de familie Matroos in Suriname. Een van de nazaten van de tweeling is mijn overgrootvader Johan François Matroos. Hij was de zoon van Helena Petronella Matroos, en de vader van mijn grootmoeder Antoinette Francoise Johanna Matroos. Antoinette huwde met Hendrik Jan Tjoe Nij die in 1940 eigenaar wordt van 1/8 deel van de Plantage Misgunst in Saramacca. Wie anno 2016 richting Groningen rijdt vanaf Uitkijk komt links van de weg de Hendrik Jan Tjoe Nijweg tegen op Plantage Misgunst. Tijdens een kleine ceremonie in de 70-er jaren van de vorige eeuw waarbij zelfs een traan viel, onthulde mijn vader Ferdinand Tjoe Nij het eerste houten naambord van de weg die naar zijn vader Hendrik Jan Tjoe Nij is genoemd. De weg geeft niet alleen toegang tot bewoonde percelen maar ook tot het Misgunst Jungle Pad dat speciaal is opengekapt door de Stichting SOEKTSA om Eco toerisme te ontwikkelen op Misgunst. De avontuurlijke bezoeker van Plantage Misgunst kan nu onder begeleiding van een gids een wandeling maken op het Misgunst Jungle Pad en oog in oog komen met het regenwoud van Saramacca. De wandeling vertrekt vanaf Plantage Misgunst en duurt anderhalf tot twee uur. Het is intensief, glibberen, klimmen en kruipen over of onder takken als er omgevallen bomen liggen en je gaat in onbewoond gebied dus geen winkels on the road. Het is een wandeling voor fitte en gezonde mensen die van avontuur houden en niet bang zijn voor muskieten, slangen, spinnen en mieren en met een beetje geluk oog in oog komen te staan met apen, bosvarkens, tijger , miereneter en luiaard.. Sighting van loslopend wild is niet gegarandeerd. Door het hoge pure zuurstof gehalte kan je 'high' licht in het hoofd worden en een dag na de wandeling nog slaperig zijn. Het Misgunst Jungle Pad biedt bezoekers de kans het oerwoud van Saramacca van dichtbij te ervaren op nog geen uur rijden van Paramaribo. Afhankelijk van de wens van de bezoekers kan de wandeling korter zijn en gecombineerd worden met een bezoek aan een inheems dorp en Fort Groningen. Het SOEKTSA jungle Survival Camp pakket geeft de bezoekers de kans ook een nacht in de jungle te overnachten in een hangmat. Close encounter with nature in its rainforest purity is nog mogelijk in Saramacca op Misgunst. De bezoekers worden begeleid door een gids of survival trainer tijdens hun jungle walks. Van het pad dwalen kan ernstige verdwaling tot gevolg hebben voor toeristen die niet bekend zijn met het terrein. It ain't an ordinary walk in the park, it is an encounter with the rainforest. Ik vraag mij af of de witte eigenaren ooit gedurfd hebben om het regenwoud op Misgunst van dichtbij mee te maken.
De inheemse Arowakken en Kalinya die oorspronkelijk in Saramacca woonden kennen het oerwoud goed en kunnen hun weg zonder hulp vinden. De moderne toerist zal onherroepelijk verdwalen zonder de hulp van lokale gidsen.
Martha Tjoe Nij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten