Het Surinaamse stadje Groningen aan de Saramacca rivier is niet alleen de hoofdstad van het District Saramacca maar is tevens de toeristische trekpleister voor veel Nederlandse toeristen die met hun eigen ogen  tropisch Groningen willen zien.

Het stadje aan de Saramacca rivier  dankt haar naam aan de Nederlandse  militair Jan Wichers die   gouverneur van Suriname  was. Wichers liet in een bocht van de Saramacca rivier  in 1790 een fort bouwen in het kader van de koloniale verdedigingslinie tegen aanvallen van inheemsen en Marronstrijders. Wichers  noemde het fort Groningen naar zijn geboortestad in Nederland. Menig Nederlandse bezoeker van  Groningen in Saramacca zal de indrukwekkende rivier oever met dichtbegroeid mangrove bos aan de overkant van Fort Groningen met gemengde gevoelens bekijken.  Het was immers daar dat het drama van de mislukte kolonistie van nederlandse boeren zich voltrok .  De arme boeren die de economische malaise in Nederland beu waren en als economische vluchtelingen vertrokken naar Suriname, zochten hun geluk tegenover fort Groningen op plantage Voorburg . De koloniale geschiedschrijver Wolbers bericht over het bezoek van gouverneur Van Raders aan Groningen op  15 october 1845, in de periode dat wanhopige Nederlandse boeren radeloos om hulp vragen, omdat de droom van vestiging in Suriname een nachtmerrie was geworden. De Nederlandse boeren waren op 10 Mei 1845 met de  schepen  Susanna Maria en Noord-Holland met aan boord 208 personen, vertrokken naar Suriname om zich daar te vestigen en veeteelt tot ontwikkeling te brengen.

Groningen aan de Saramacca rivier 

"In den morgen van den 21sten Junij 1845 bereikte de Susanna-Maria Voorzorg, doch welk eene teleurstelling beidde daar de hoopvolle kolonisten! De voorbereidende maatregelen ter hunner ontvangst waren weinig gevorderd; de som van vijftig duizend gulden daaraan besteed, was als weggeworpen. Eenige hutten met strooijen (palmbladeren) daken, sommige nog maar half voltooid, in eene regte lijn tegen den groenen horizon van ondoordringbaar bosch, leverden een weinig uitlokkend gezigt voor de kolonisten op.Toen het anker was gevallen, hadden er aan boord van het schip ijzingwekkende tooneelen plaats. Vrouwen en kinderen jammerden en schreiden; de mannen liepen, bij den aanblik hunner bestemming, als wanhopenden en woedenden over het dek. De meesten weigerden om van boord te gaan; eenigen, die nog gelden bezaten, boden dezen den kapitein voor de terugreis aan." (Wolbers, Geschiedenis van Suriname)

Binnen een maand na aankomst stierven meer dan de helft der aangekomenen en het gelukte dominee van de Brandhof, wiens naam nog steeds verbonden is aan een straat in  de hoofdstad van Saramacca,om met steun van gouverneur van Raders een 50 tal woningen te laten bouwen voor de kolonisten uit Nederland.

"Ds. Brandhoff had bij zijne komst de plaats de vestiging Voorzorg, als zeer ongezond, afgekeurd en liet nu op den tegenovergestelden post Groningen een vijftigtal woningen maken, die ieder ƒ700.- dus te zamen ƒ35,000 kostten.Twee honderd delfnegers en timmerlieden werden hiertoe in het werk gesteld en de kolonisten betrokken achtereenvolgens de woningen en erven." (Wolbers, Geschiedenis van Suriname)

In totaal 189 kolonisten vonden de dood  op de plantages Voorzorg en Mijn Vermaak. Nazaten van  overlevenden van toen behoren  vandaag tot bekende welgestelde Boeroe families in Suriname die over de beste gronden beschikken en fortuin hebben weten te maken in Suriname.

Het waren de zgn "delfnegers" en timmerlieden die de huizen bouwden want het was de periode van slavernij in Suriname en hoewel de witte elite in Paramaribo neerkeek op de arme boeren die hun geluk kwamen zoeken in Suriname, was zelfs de armste boer uit Nederland geen slaaf in de Nederlandse kolonie. 

De slaven waren de nazaten van uit Afrika geroofde zwarte mensen.  De authoriteiten in een  koloniale- op racisme geschoeide samenleving,namen het de boeren kwalijk dat zij de 'orde' kwamen verstoren, door als witte  boeren landarbeiders het werk te doen dat in de gesegregeerde maatschappij slechts door zwarten gedaan werd. Het gebrek aan steun uit Paramaribo is een van de oorzaken voor het mislukken van de kolonisatie van boeroes in Groningen.

 Tijdens een  recent bezoek aan Groningen met een groep toeristen uit Rotterdam wilden de toeristen vooral weten waarom het   stadje de naam Groningen kreeg. Op een bloedhete tropische middag  in de felle zon Groningen in Suriname  bezoeken is voor de moderne Nederlandse toerist een bijzondere ervaring. Een stukje herkenning in wat vroeger Nederlandse kolonie was en waar je nu de vreemdeling bent die in Groningen wordt herinnerd aan het slavernij verleden van de boeroes . Door te reizen doe je indrukken op en  het was frappant om een Nederlandse toerist het verband te horen leggen tussen de economische vluchtelingen uit de 19de eeuw die hun geluk kwamen zoeken in Suriname en de moderne situatie van vluchtelingen in Europa die overal geweigerd worden.De Nederlandse toerist  weet dat er  in Noord Nederland ook een grote stad Groningen ligt waar ook veel Surinamers wonen die in Nederland open en bloot worden gediscrimineerd. Het stadje Groningen is een toeristische asset van het district Saramacca voor de toerist die cultureel erfgoed waardeert en de confrontatie met het verleden aandurft.

SOEKTSA JUNGLE SURVIVAL CAMP

Wil je kennismaken met de jungle, heb je een goede conditie en ben je bereid om te zweten? Het is een kwestie van dapper zijn en doorzetten want wie deelneemt aan het SOEKTSA JUNGLE SURVIVAL CAMP  aan de Hendrik Jan Tjoe Nij weg te plantage Misgunst in Saramacca, moet grenzen verleggen , uithoudingsvermogen hebben en van avontuur houden. 

Wees dapper en durf de uitdaging aan van vrijdag tot zondag. Je moet opletten en goed volgen welke instructies en welke informatie wordt aangeboden want je hebt alles nodig. 

Leer op plantage Misgunst hoe de  vruchtbomen en hun vruchten ,

sinasappel,pommerak,amandel,birambi,sapotille,zuurzak en tamarinds er uitzien en smaken.

 In de workshop 'Saramacca Nu' wordt informatie en kennis over het district Saramacca gedeeld en aangevuld.  'Wat is cultuur' is een workshop waarin elke stap in de plantage geschiedenis aan de orde komt en men uit eigen kennis moest putten om de verbanden tussen geschiedenis, wonen, geloven, eten, natuur en cultuur te kunnen leggen. 

Het bos als grootste supermarkt die ons eigenlijk alles biedt wat we nodig hebben om te leven, wordt van verschillende invalshoeken bekeken en de kennis van Surinaamse  bouwstijlen komt ook aan bod. 

Zaterdag ochtend begint  een zware tocht met volle bepakking richting bivak in het regenwoud .  

Het is Niet vreemd als je je  gedurende de wandeling afvraagt 'waar ben ik aan begonnen?' 

In het bivak is het  hard werken om de lokatie die door de survival trainer wordt geselecteerd  gereed te maken voor de nacht. Zelf houtsprokkelen in de jungle onder begeleiding van de gids en zelf eten koken  op een houtvuur. Het hout en de bladeren die bij het schoonmaken van het bivak op een hoop werden gegooid  gaan in vlammen op en jagen de muskieten weg. De rook en vlammen houden  de wilde dieren (brul apen, bosvarkens en tijgers) op afstand. Het Misgunst regenwoud is de woonplaats van de macca slang, de luiaard, de tijger, de boa constrictor, wilde zwijnen en duizenden vogels , spinnen en insecten.  De mensen komen op bezoek in hun woongebied en worden warm onthaald door de vele muskieten.Tijdens het bivak in het regenwoud is team spirit cruciaal om te overleven. De opdrachten van de survival trainer moeten in teamverband worden uitgevoerd, iedereen doet mee! De kookplaats, de Baleh Baleh, het afval gat, de latrine en pispaal en het grote kampvuurtje horen tot de taken. Na een zelf gekookte lunch en een lange boswandeling naar het eind van het junglepad volgt een kampvuursessie waarna men in het bivak al vrij snel in slaap valt  in de hangmatten die tussen de bomen worden gehangen.

Zondag ochtend wordt na ontbijt en ochtendgymnastiek  het bivak  ontruimd en via het Misgunst JunglePad weer  terug gelopen naar de plantage . Daar kan men na twee dagen eindelijk van een heerlijke douche genieten gevolgd door  een warme maaltijd . Aan deelnemers wordt ten slotte een certificaat van deelname met goed gevolg uitgereikt. 

Het SOEKTSA JUNGLE SURVIVAL CAMP  is voor de gezonde, avontuurlijke bezoeker die iets onvergetelijks wil ervaren en niet bang is oog in oog met de Surinaamse jungle te staan. 

'Het was zwaar' , 'ik heb wel dingen geleerd die ik nog niet wist', 'wie wil mag komen ik heb het al gedaan',  waren enkele van de opmerkingen van deelnemers. 

Durf je ook mee te doen? Maak dan contact.

Wie belangstelling heeft voor deze training en  bereid is US $ 100,-- te betalen kan zich opgeven voor deelname  via email: soektsa@gmail.com , telefoon 00597  8880484 : Martha Tjoe Nij 

Stichting SOEKTSA, adres : H.J. Tjoe Nij weg 6A perceel 113 Misgunst Saramacca. 

De stichting SOEKTSA staat voor Suriname Onderzoek Educatie Kunst Toerisme in Saramacca.

SURINAME HOSPITALITY EN TOERISME

De nieuwe koers die Suriname vaart op het gebied van ontwikkeling van toerisme heeft verregaande konsekwenties voor de Surinamer. Immers de Surinamer dient zich gastvrij en vriendelijk  op te stellen om zodoende de toerist het naar de zin te maken in de hoop dat de toerist een volgende keer weer voor Suriname kiest.
Deze houding heeft te maken met wat in de toeristische wereld de hospitality component van toerisme wordt genoemd. De hospitality component heeft te maken met bewustzijn , vakkennis, beleid en persoonlijke overtuiging dat het belangrijk is om de toerist/bezoeker van je land, district, of wijk zich welkom te laten voelen gedurende het verblijf. De hospitality component staat voor gastvrijheid  en de toerist zoveel mogelijk  van dienst  zijn vanaf aankomst tot vertrek.

ChantalRijkaard
 Manager Carifesta XI Districten Festivals

De Surinaamse regering heeft, in het kader van de diversificatie van de nationale productie en de potentie van Suriname als toeristische trekpleister, besloten om te investeren in opleidingen in de toerisme branche. Op de begroting van de Dienst toerisme , welke valt onder het ministerie van TCT, is een flink deel van het budget gereserveerd voor opleiding van mensen die zich willen bekwamen in beroepen die met toerisme te maken hebben. Het spreekt voor zich dat de opleiding van vakkrachten voor de toerisme branche veronderstelt dat deze mensen na beeindiging van hun opleiding voldoende kans hebben op een baan in een van de toerisme sectoren. Dit vergt uiteraard gedegen planning en deskundige investering in de promotie van Suriname als toeristische trekpleister,  want  zonder toeristen zijn er geen banen. Hiermee is de kring rond, wie zich als toerist niet prettig of welkom voelt in een land zal niet lang blijven en geen goede verhalen vertellen bij terugkeer. Wie zich onheus of onprofessioneel benaderd voelt tijdens  verblijf in een van de toeristische oorden in ons land zal daarover niet al te best rapporteren bij terugkeer naar huis. De toerist die zich voorneemt om een vakantie in Suriname te boeken en op Facebook een waterval van negatieve berichten van Surinamers over Suriname over zich heen krijgt, zal zich twee keer bedenken om naar Suriname te komen. Kortom de keus om Suriname buitenlandse valuta te laten verdienen uit de toerisme sector, houdt meer in dan 'mek den toerist kon wi e wakti den.'

Sherida Mormon
Manager Suriname Heritage Festival 

De hospitality component werkt door op alle fronten en heeft naast bewustwording en economisch voordeel ook het element innovatie in zich. Innovatie of vernieuwing van het toeristisch product moet elke gids, hotelhouder, bareigenaar, cafehouder, taxibestuurder, bed en breakfast eigenaar, touroperator, arts en crafts producent scherp houden om de eigen producten op nivo te brengen en steeds aan te passen zodat de toeristen blijven komen.  Wie nu de hele dag in alle toonaarden roept 'weg met de regering', 'Suriname is niks, we zijn moe' en dergelijken zal voor een toerist misschien eventjes een foto op het plein opleveren of aan de bar een interessante topic zijn, maar heeft in werkelijkheid geen positieve invloed op de inspanningen van anderen om de toeristen hier binnen te krijgen en terug te laten komen.

Stanley Sidoel
Directeur Cultuur MINOW

Denki a tori, I love Su ma mi e trowe doti alla sey, of, I love Su en mi e hori en krin! Dit zijn twee varianten I love Su . Een jonge werkeloze man die in staat is om in de mooiste kleren op facebook te vragen hoe hij groenten gaat kopen voor zijn vrouw en kind moet ook in staat zijn om een foto te zetten van de groenten die hij zelf voor ze plant en verkoopt aan hotels of restaurants.  De hospitality begins at home, dat wil zegggen efu yu wani den toerist e kon baka , yu musu sorgu den e firi switi, efu yu wani a toerisme sektor e gro ini yu district yu musu denki fa yu e hori a tori krin anga switi. De regering kan nog zoveel willen maar als er niet wordt geinvesteerd in de goede producten zullen de inkomsten uitblijven.  Als de regering niet ondersteunend bijspringt om particuliere initiatieven bij te spijkeren en op internationaal nivo te brengen zal het lang duren voor Suriname daadwerkelijk als 'Gastvrije Top' lokatie bij de wereld toeristische gemeenschap te boek staat.

Bakaa Boto Sula
Suriname rivier

De tour operators, luchtvaartmaatschappijen en cruiseboot maatscappijen zijn net als hotels en andere logeergelegenheden afhankelijk van wat de klanten kiezen. Hoe ga je de toerist vertellen om van je land te genieten en in je land een leuke tijd door te maken als je niet gastvrij bent naar je eigen land toe , laat staan naar de bezoekende vreemdeling die enkele dagen hier vertoeft. De gedachte dat Surinamers niet genieten van hun eigen oerwoud klinkt vreemd maar is niet ver van de waarheid, want de meeste stadsbewoners gaan zelden of nooit het oerwoud in, anderen gaan nooit de stad uit. Toch is het oerwoud een van de plekken waar buitenlandse toeristen graag vertoeven als ze in Suriname zijn. Stel je voor de stadsbewoner ontmoet een toerist die vertelt hoe leuk het was in het binnenland en de stadsbewoner zegt ,' wie ik, ik ga nooit het binnenland in, ik ben bang voor het binnenland'. Dit is denkbeeldig maar niet ondenkbaar  in Suriname.

Moengo Magic
Tembe Arts Studio 

De nieuwe communicatie middelen, en het verbeterde wegennet in Suriname bieden mogelijkheden om met een gezonde hospitality attitude en vakkrachten een booming tourism industry te ontwikkelen die Suriname als groene , schone natie neerzet en bevoegd  toerisme personeel aan het werk zet om toeristen tevreden te stellen  zodat ze positieve verhalen vertellen bij thuiskomst en anderen inspireren om ook naar Suriname op vakantie te gaan. Gastvrijheid  wil niet zeggen dat je jezelf vergeet of doet alsof.

Pompelmoes
Misgunst Eco kamp Saramacca 

Gastvrijheid wil zeggen dat je weet waarom je de toerist geeft wat hij of zij vraagt ook al is het soms niet wat jij zou doen. Als de toerisme branche op Curacao weet dat er op dag x om vier uur een cruise schip binnen vaart met een paar duizend gasten,  komt het hele toerisme/hospitality apparaat in aktie en is het feest voor de bezoekers vanaf ze voet aan wal zetten tot vertrek. Eindstand; als de boot weg vaart met goede herinneringen is de toerisme werker goed beloond voor de inzet.
Ontevreden toeristen geven namelijk nooit iets extra. Suriname heeft zich extra ingezet in 2013 om toeristen uit de hele wereld te ontvangen tijdens CARIFESTA XI en de resultaten zijn er.  In het Fairaili  rapport over Toerisme in Saramacca staat het volgende;

'Carifestamaand augustus 2013 , in de periode tot en met september hebben maar liefst 182.402 toeristen ons land bezocht, oftewel een groei van 4.3% ten opzichte van 2012. Er werd een fikse daling bij de taditionele markten VS(5374 bezoekers, daling 10.0%), Canada (1325, -21,2%) en Europa (72.551, -7,7%) geregistreerd, maar in de overige landen was in de toestroom naar Suriname een groei van 16.4% merkbaar. 

• In de onderzochte periode arriveerden maar liefst 103.152  buitenlanders uit overige gebiedsdelen in Suriname, wellicht voornamelijk afkomstig uit de directe Regio en Azie.'

Het hospitality gehalte van de Surinamer  zal in belangrijke mate mede bepalen hoeveel toeristen terugkeren naar ons land en hoe goed wij als toeristische bestemming te boek zullen staan. 

Martha Tjoe Nij

THREE FRONTLINES ON SURINAME'S BORDERS

Suriname is a peaceful nation with a peaceful population which has had its fair share of colonial exploitation and internal dirty war in the past centuries.

The recent economic free fall of the Surinamese dollar and subsequent sharp rice in prices of basic commodities has added Suriname to the list of Latin American and Caribbean countries where a growing popular protest is demanding change of government. Current regional developments in South America do not bode well for Suriname's  relations with its neighbors French Guyana , Guyana and Brazil.

Three border areas which need to be protected by our National Army have recently become zones where a possibility of foreign enemy attack is not unimaginable.
First zone of attention is in the East. Goldmining along Suriname's  Marowijne river area has attracted fortune seekers from all over South America, particularly from Brazil who have flocked together  in what is now called Suriname's 'Wild West' in the East. In an attempt to curb illegal goldmining on the Marowijne river, French and Surinamese  law enforcement authorities have recently confiscated and destroyed goldmining equipments and gold from so called Garimperos (armed Brazilian gold miners),the latter did not shy away from attacking French Guyanese officials in search for confiscated gold and using fire arms in their attack, before fleeing to the Surinamese side of the Marowijne border.

This  breach of peaceful coexistence between Suriname and French Guyane is caused by foreign nationals who use Suriname as a hide out and disappear in a goldmining "Wild West" in the eastern border area, inhabited by  more than 4000 goldminers who work for Surinamese nationals.
The second zone is on the Western border  where Suriname  is still dealing with an old border dispute over the so called contested "Tigri Area" where both Guyana and Suriname claim ownership over a substantial piece of territory along the Corantyne river.
Although several multilateral and bilateral talks have been held concerning this territorial dispute it still has not been officially settled, which leaves Suriname no other choice that to defend its territory if Guyana should occupy or confiscate  Surinamese territory. In essence the colonial maps which the British and Dutch Kingdoms drew in the past left room for error and dispute. For decades the Suriname/Guyana border dispute  has been left unresolved and is still a potential ticking time bomb. In view of Guyana's stance towards Venezuelan claims on Guyanese territory which led to international mediation to cool down the tensions between Venezuela and Guyana , Suriname had to take defensive precautionary measures on its Eastern border.
The third zone is our Southern border with Brazil. The recent undemocratic power grab in Brazil caused the popular Dilmah Roussef presidency to be replaced by USA sponsored, all white, male Temer government, which does not even have 1% support from Brazilian voters. The new corrupt Brazilian leadership has already made its conservative policy statement and  Suriname has to be prepared for social and political unrest in Brazil. The nomadic peoples which are indigenous inhabitants of the southern border territory between Brazil and Suriname can be expected to become pawns in the major operations under USA direction aimed at confiscation and control of  natural resources in South America, including Suriname's natural resources.
It is a matter of time before the pressure on Venezuelan and Brazilian 99% is reason for escalation of armed aggression against them and Suriname had better take precautions before it is too late, like they say in a Surinamese proverb. Dringi dresi,wakti Siki which translates as drink your medicine before you get ill.

SURINAME TRAVEL & TOURISM

Misgunst Plantation in Saramacca district in  Suriname

Recent data on the republic of Suriname's tourism industry are optimistic for the longterm expectations and show  growth compared to  our Carifesta year 2013. The direct contribution of Travel & Tourism in Suriname to GDP was  SRD 227.3mn (1.2% of total GDP) in 2015, and is forecast to fall by 0.2% in 2016, and to rise by 4.2%pa, from 2016 - 2026, to SRD 342.1mn (1.1% of total GDP) in 2026.'                                                                                                                                                     'The total contribution of Travel &Tourism to GDP was SRD 557.1mn (2.9% of GDP) in 2015, and forecast to fall by 0.6% in 2016, and to rise by 4.2%pa to SRD 837.8mn (2.8%of GDP) in 2026'

Free Mason Lodge in Paramaribo, Suriname

 In spite of the forecast of decline in 2016,   tourism will gain momentum in the coming decade according to data  published by the World Travel Tourism Council in March 2016.                                                                                                                                           

In its Annual report  on Economic Impact of Travel & Tourism  the WTTC  ranks the smallest American country Suriname out of 184 countries  'nr. 174   for it relevance of Travel and Tourism for total contribution to GDP,                                                                                                                                                            nr.181,

at  for its size in 2015 in terms of Absolute impact,                                               

at nr. 170   for its relative size and contribution to GDP in 2015,and                              at nr 97   for its long term growth  forecast 2016-2026.                                     'Leisure travel spending is expected to grow by 0.3% in 2016 to SRD 371. 6mn, and rise by 5.1% pa to  SRD204.7mn in 2026.                                                                  Business travel spending is expected to grow by 05.% in 2016 to 168.4mn, and rise by 2.0% pa to SRD 204.7mn in 2026'                           

City center of Suriname's capital Paramaribo

                                                                                                 Suriname has a short distance to climb uphill to reach the 2006 level of tourism revenues and  should be able to move beyond towards sustainable expansion of the Travel and Tourism industry . In 2015  Travel and Tourism accounted for 5,500 jobs  and this figure is expected to rise in the next ten years to 6000 jobs in 2026. Forecasts predict an increasing  foreign  and local tourist spending contribution to our GNP.

Saramacca District 

Although Suriname is nowhere near the countries which systematically and substantially boost their national  income with revenues from the Travel & Tourism industry the expectations for growth are clearly indicated  for the coming decade.

 survival camp in the Jungle

Suriname's government will be investing heavily in education in tourism related professions  such as, hospitality hosts, tour guides/translators, tourism planners, tour operators, tourism managers and  also legal measures are scheduled to upgrade Suriname's  Travel & Tourism industry. It is important to note in this respect that our National carrier SLM has the European Amsterdam Schiphol and USA Miami as well as  regional Curacao, Brazil, Venezuela, Guyana, Trinidad connections and  is thriftily working at improving its destination package to open up gateways to Suriname . This is an important element of the total improvement package that is needed for  tourism branding and marketing of Suriname.

guests arriving at Misgunst plantation

Suriname's tour operators who are the first to feel  a drop  in tourist visits, are already looking for common grounds  to improve their services and are looking for investors who can help develop the tourism industry in Suriname.

  Senior Ferdi empowering youths at Misgunst plantation

The SOEKTSA foundation which started SOEKTSA Jungle Survival Camp tourism  at Misgunst Plantation in

Misgunst Jungle Path in Saramacca district.Suriname

the Saramacca district in 2014, is expecting to see more cooperation between various stakeholders  to boost the tourism industry in Suriname on all levels. District tourism which is promoted by Jaya Experience Suriname,  is a viable option which deserves  serious investment and can offer a variety of  feasible contributions to the national package of tourist destinations in Suriname. Support from the ministries of Trade, Industry,Education, Tourism and Communication  can strengthen operations of local entrepreneurial activities  in Eco tourism , Education tourism, Wellness tourism , Agro tourism and multi-cultural Arts and crafts production & sales.

team building exercise in the tropical rainforest at Misgunst plantation

Jungle survival training  in the jungle at Misgunst  

Without cooperation no substantial change will be achieved. Experts have already suggested a cooperation between Suriname and Dutch speaking Caribbean Islands, to offer tourists packages which include sun, sea, beaches as well as Suriname's tropical rainforest and multi cultural, musical diversity



Foreign Affairs is trying to find cooperation and investment contracts to boost our economy as a whole and our Travel and Tourism in particular. These efforts could expand the traditional Europe focused tourist marketing to Dutch speaking countries  Netherlands, Belgium and also to Germany , Austria and Switzerland  and should also open up new markets for Suriname in the Middle East, Africa , China and Asian nations 

The data on Suriname's tourism don't lie and planning  as well as monitoring a strategy for the coming decade is crucial, to successful branding and marketing of Suriname as a favorite tourism hub. A clearly defined and nationally supported tourism strategy  is the only way to boost our economy with revenues from the Travel & Tourism industry. It is time everyone realizes that Suriname has no other  option if it wants to earn its share  in the booming  global tourism business.

Martha Tjoe Nij

SOEKTSA Foundation

SURINAME INVITES ISLAMIC INVESTORS

  Minister of foreign affairs Nirmala Badrising. 

Suriname's history created the diversity in our population of 500.000 people, which has its roots in India, Indonesia, China,  Africa, Europe and now lives peacefully in the South American nation where  Trio, Wayana, Akoerio, Carib and Arawac  are free indigenous inhabitants of Suriname.

A multi cultural  population gave Suriname's society its multi religious character. Even though Dutch colonialism planted Christianity as dominant religion in the past and Suriname is home to the oldest Jewish community on the American continent, today  the Hindu religious community is the largest religious community in Suriname and the Muslim community is our fastest growing religious community. Many  a tourist  praise  us in Suriname for the peaceful coexistence of people from so many different cultural backgrounds and religions . In our capital Paramaribo, the Jewish synagogue and the Mosque stand peacefully side by side.

Suriname's minister of foreign affairsNirmala Badrising illustrated this diversity recently in Istanbul by attending the 13th Heads of Government summit of the Organization of Islamic Cooperation OIC.
In her address she urged Islamic investors to invest in Suriname. Caribbean journalist Ray Chickrie  reported that "she told the summit that Suriname "has a conducive environment for foreign direct investments in sectors such as ICT, energy, tourism, housing and infrastructure
. Suriname provides ample opportunities for trade and investment ventures in natural resources, such as gold, bauxite, oil and other minerals, and an abundance of arable farmland is available for the development of the agro-industry."

 slave planting cotton in 1807

Taking into account that Suriname recently was screened by the IMF for a substantial loan to cope with serious economic difficulties due to a  drop in commodity prices of gold, aluminum and oil  on the international markets, Badrising's call on investors to invest in Suriname comes as no surprise.
Suriname has a team of Foreign Affairs professionals roaming the world to find the resources and to attract investors to keep Suriname's economy afloat and reverse the downward spiral which has caused considerable social unrest and uncontrolled price rises of basic food supplies in Suriname.
It is however, a matter of clever and conscious management of foreign investments to make sure that the country is not handed over on a silver platter and the 1% does not squeeze all the life-juices out of the 99%. 
Foreign investors want to make profits, we must ask ourselves which  profits are in these investments for Suriname. Investor demands should never lead to  another round of 'selling out' of valuable Surinamese assets such as our water, our soil and our precious metals and timber. The newly appointed minister Badrising is a senior foreign affairs specialist who knows where the money is stashed and who is trying to get a piece of that pie for Suriname.

 Kruyaras on the Suriname river

What will the impact be on Suriname's society if a large influx of foreign investors  coming from Islamic states voice  their demands. We know that also Suriname appeared in the Wiki Leaks diplomatic messages in the past and it was Dr. Jamalludin who wrote to his Islamic brothers in Saudi Arabia  to ask for help to support his efforts to educate Surinamese people in the Muslim faith.
The truth is that  oil money and Islamic investment funding  go a long way and go hand in hand and in some cases such as Yemen, Syria , Palestine and Iraq these investments did not bring prosperity but bombs and guns .  The future will teach us what price Suriname pays for foreign investments and which impact the IMF loan and the Islamic Investments  will have on our social and economic fabric. For now all eyes are on Mecca, Washington and Istanbul  at foreign Affairs in Suriname

Martha Tjoe Nij  May 2016