Stuck in the mud

Het weekend liep ten einde en de groep Surinaamse toeristen kon elk moment arriveren op plantage Misgunst aan de H. J. Tjoe Nij weg in Saramacca, waar een ongekende hoeveelheid water uit de hemel viel, die binnen no time het gereedstaande kamp Ferdi onder water liet lopen.

    Kamp Ferdi,wolken reflectie in het water op de grond


De Tipi met smeulend houtvuur en mooi geharkte zandvloer was gereed voor ontvangst, maar de harde wind woei de vette regendruppels tot onder de gallerij en het zand zoog alle vocht op alsof het dorst had gekregen van de stralende zon eerder op de dag. Daar kwam de auto van tour orga Chantal gevolgd door een glanzende airco bus al  het erf van plantage Misgunst opgereden nu de regendruppels harder en harder neerstroomden.
Het gezicht van de reisleidster was vriendelijk maar zorgelijk, eigenlijk wilde ze direct weer weggaan.  De buschauffeur draaide zijn raampje voorzichtig open alsof hij wilde horen ' ie kan draai baka' maar mijn stralende uitnodigende lach zorgde ervoor dat hij zo dicht mogelijk bij de Tipi stopte. De ene na de andere zorgelijk kijkende toerist stapte uit en liep door de regen naar de Tipi. Drie bleven in de bus 'we willen niet nat worden' !
Een dame durfde het eerst niet aan om met haar delicate sandaaltjes door het zompige gras te waden, maar toen de schoenen uitgingen stapte zij op blote voeten door de regenplassen .

In de Tipi terwijl de regen onophoudelijk valt 
Daar stonden ze dan in een kring in de Tipi elkaar  de  hand vasthoudend terwijl  regendruppels keihard neervielen op het dak van bladeren van de Pina palm.
Het was niet het uitstapje dat men gepland had; relaxen , wandeling naar het bospad en vrij en blij van de ruimte op boyti genieten.

                                                
ondanks de buien toch gelachen

De gezichten werden langzaam vrolijker naarmate de informatie over de stichting SOEKTSA, het jungle survival camp en de geschiedenis van plantage Misgunst, de regen deden vergeten. Rook van het klein houtvuurtje steeg op, we waren droog en de groep kwam los toen de kruiwagen met kokosnoten werd binnen gereden.

                         de  buschauffeur was expert kokosnoten kappen

Het uur was ondanks de regen snel voorbij en na  een korte feed back ronde die in het algemeen positief was werd de drang om naar buiten te lopen niet langer onderdrukt en ging men snel weer  in de bus 

Time to say goodbye en weg wezen naar huis, naar voedsel, want na drie dagen sap dieet had iedereen razende honger.                                                                                                                                          Dus dat had je gedacht, de natte graszoden lieten de wielen van de bus niet los.

Reisleidster Chantal kijkt zorgelijk.
THE BUS IS STUCK  IN THE MUD.

 Iedereen uitstappen, ook de dames die niet nat wilden worden. 

Daar stonden we dan , gelukkig hield de regen op. Planken onder de wielen hielp niet,

samen duwen ook niet. Opa's   sleep kabel en trek auto hadden ook niet het gewenste resultaat.

De bus was en bleef stuck in the mud .

De dames lieten niets de pret meer drukken en sloegen de pogingen om de bus vlot te trekken geamuseerd gade. Het werd opa allemaal te veel toen hij de buschauffeur met een schop achter de wielen  gaten zag maken in  zijn jarenlang zorgvuldig gemaaide gazon.
Hij besloot hulp in te roepen. Reddende engel was buurman Wim die met een krachtige 4wheel drive manoeuvre de bus uit de modder trok.Weer instappen, nog even zwaaien en snel naar huis.

Het gehavende grasveld herinnert aan de 

Surinaamse toeristen die zich niet door regen en modder uit het veld lieten slaan en bij het vertrek toezegden zeker terug te zullen komen met mooi weer.